Artsen voor de waarheid Spanje. Waar is het harde bewijs?

Subtitles: EN, ES, IT, NL

Hoe waardeer je deze video? 

Makkelijk te begrijpen?	2
Belangrijk?	2
Urgent?	2
Geloofwaardig?	2
Iets van geleerd?	3
Gemiddelde

De vals-positieven en de overdreven statistieken

Dr. María José Martínez Albarracín legt heel duidelijk uit waarom er zo veel valse positieven zijn en waarom er nog meer te verwachten zijn met de “tweede golf”. Het enige wat werkelijk geldig en bepalend is, is de klinische observatie, het is helemaal niet voldoende met alleen een diagnostische test en nog minder een PCR*-test.

Ze maakt ook heel duidelijk dat HydroxyChloroquine een zeer geldige behandeling is voor milde gevallen, ondanks de controverse die door ‘officiële’ bronnen wordt veroorzaakt.

*Om de PCR-test beter te begrijpen
het makkelijkst is misschien om het RNA van een virus voor te stellen, alsof het een dik boek is, bijvoorbeeld Don Quichot. In PCR-tests controleer je niet het hele boek, maar slechts kleine fragmenten, laten we zeggen een zin of een deel van een zin die in dat boek voorkomt, zoals: “…hij werd de volgende ochtend wakker, om…” en dat is het. En nu, wanneer die zin wordt gevonden, wordt hij altijd toegewezen aan Quixote.
Op dezelfde manier wordt elke persoon bij wie een bepaald fragment van RNA gevonden wordt, direct gediagnosticeerd met Covid-19.

Wat verbazend genoeg wordt genegeerd en nooit wordt uitgelegd in de media, is dat diezelfde serie woorden (of RNA-fragment) ook in veel andere boeken (andere virussen of zelfs andere bronnen) kan worden gevonden, zij het la Divina Comedia, Hamlet, de Kama Sutra of de Bijbel. En omdat het bovendien nog uit een andere taal moet worden vertaald (getranscribeerd van RNA naar DNA) neemt de foutmarge alleen maar toe.

Nog een kortere PCR metafoor:

de ‘experts’ zeggen, dat ze, alleen al door te kijken naar de grote teen van iemand weten uit welk land die persoon afkomstig is en vervolgens kwalificeren ze de meesten als Russisch.

Wanneer de vastgestelde RNA-reeks gevonden wordt is dus niet eens duidelijk waar die werkelijk vandaan komt. Vandaar de heel juiste vraag van Dr. Martinez: “Wat onderzoeken we nou eigenlijk? De SARS-CoV-1, SARS-CoV-2, Corona Zusse-me-zo of Corona Ditte-me-dat?”.

Dit gebrek aan “medische strengheid”, zoals zij het noemt, die de statistieken enorm opblaast, is de oorzaak van zoveel controverse en het groeiende wantrouwen onder de mensen naarmate meer en meer personen zich bewust worden van deze erkende en ernstige onnauwkeurigheid.
Ook de onaflatende censuur is een factor die het wantrouwen doet groeien. Censuur, niet alleen van ontkenners, maar ook van mensen die kritisch zijn, of enkel de vraag stellen: “Waar is het harde bewijs?” zoals ook deze groep Spaanse artsen stelt.

De eenzijdige tunnelvisie met de aanhoudende herhaling en dramatisering van enkel de nummers, de statistieken door alle grote media, in plaats van open, evenwichtige en transparante debatten toe te staan, heeft alleen maar geleid tot extreme verwarring en zelfs polarisatie bij het publiek wat betreft het werkelijk bestaan of de ernst van de Covid-19 pandemie.

Onderdeel van: Pandemic?
More reasonable doubt (EN): WHO? – Pandemic? – Vaccines? – New Normal? – WHY?