Black Live Matters betoging vandaag in Brussel.
8 juni 2020
Superblij dat ik er bij was want aanvankelijk had ik weinig zin om weer maar eens naar Brussel te trekken voor een betoging.
Maar toen ik er was, voelde het zo goed. Wij, ‘witte’ mensen, moeten er bij zijn.
Dit is het nu ook wat de beweging zo krachtig maakt in de VS, het feit dat de zwarten nu massaal worden gesteund door de ‘witten’. Dit toont aan dat er iets nieuws aan het gebeuren is…
Eénmaal terug in Gent, moest ik vlug wat melk halen in een Syrische winkel, open op zondag.
Toen de eigenaar van de winkel vanop straat zijn winkel binnen kwam, vroeg hij in de vlucht hoe het met me was en ik zei ‘ Goed, ik kom juist uit Brussel, ik was op de manifestatie tegen racisme’.
‘ Ah’, antwoordde hij, ‘ik zou eigenlijk ook wel graag geweest zijn, maar ik kon niet, ik moet werken’.
‘Dat is normaal’, zei ik, ‘het geeft niet’.
Maar toen ik betaalde aan de kassa, keek de jongen die aan de kassa stond me opeens aan en hij vroeg me of er veel volk was geweest op de manifestatie.
‘Ja, minstens 5000 mensen’, zei ik.
‘ En’, vroeg hij me daarop voorzichtig, ‘waren er veel ‘Belgen”? (en met Belgen bedoelde hij, de oorspronkelijke blanke mensen uit België).
‘Ja’, zei ik, ‘er waren er héél veel’ en opeens voelde ik hoe ik de tranen in de ogen kreeg.
Ik voelde opeens héél diep van binnen, hoe belangrijk het is dat wij, witte mensen, er allemaal bij moeten zijn.
Zoals Banksy schreef op zijn Twitter-account vandaag. Dit enorme probleem van racisme, is niet ‘hun probleem’. Het is ‘ons probleem’.
Wij moeten dit oplossen.
Wij moeten er zijn.
